Mijn vader belde na lange tijd op Vaderdag

‘’Het is weer bijna Vaderdag. Dat betekent dat we een cadeautje voor alle papa’s gaan maken.’’ Elk jaar weer opnieuw waren we bezig met Vaderdag cadeautjes maken op school. Voor de allerliefste papa..

Vaderdag kon mij niks schelen
Voordat mijn ouders gingen scheiden, kon Vaderdag mij niets schelen. Elk jaar op Vaderdag voelde ik hetzelfde. Alle kindjes maakten iets moois voor hun allerliefste papa. En ik? Ik deed maar wat, omdat het raar zou zijn als ik niks zou maken. Diep van binnen wilde ik gewoon niets maken voor mijn vader. Hij verdiende dit niet. Hij was de man die ruzie maakte met mijn moeder en mijn moeder elke nacht liet huilen. En ik dacht; hij zou een cadeau van mij toch niet waarderen. Ik was boos op mijn vader en dat gevoel… dat gevoel voelde ik het meest op Vaderdag.

De eerste Vaderdag na de scheiding
De eerste Vaderdag na de scheiding van mijn ouders was een tijd die ik niet snel zal vergeten. Net zoals elk jaar was iedereen bezig met het maken van Vaderdag cadeautjes. Dit jaar hoefde ik het niet te maken. Dat was toch wat ik wilde? Maar waarom voelde ik me dan toch zo rot? Ik voelde me leeg en mijn boosheid was veranderd in verdriet. Mama en papa hadden wel altijd ruzie, maar ik heb mijn leven nooit zonder een van hen willen wensen. Ik houd van mijn vader net zoveel als dat de andere kinderen van hun vader houden. En net zoveel als dat ik van mama houd. Nu wilde ik juist een cadeau voor mijn vader maken en het met alle liefde aan hem geven.

Diezelfde dag belde mijn vader. Ik vroeg hem waarom hij belde na zo’n lange tijd. Hij antwoordde met: ‘Ik blijf altijd jullie vader. Ik kijk nog steeds elke dag naar de foto die je in je zelfgemaakte macaroni fotolijstje voor mij hebt gemaakt’.

Op dat moment besefte ik dat ik blij had mogen zijn dat ik al die jaren een vader thuis had met Vaderdag. Vaderdag is, voor mij, toch net zo belangrijk in gelukkig gezin als in gebroken gezin.

Simone (23)