Over wisselstress en waarom wij daar meer bij stil mogen staan

Wat als je elke paar dagen je leven moet inpakken? Je lievelingsknuffel, je favoriete spijkerbroek en je schoolboeken. Je aan het begin van de straat wordt afgezet door je ene ouder, om zelf je spullen naar je andere ouder te slepen. Wat als de geur van je bed verschilt per week, de regels per huis anders zijn en je het huis moet delen met mensen die je (nog) helemaal niet goed kent?

Ik verwonder me er vaak over. Hoe normaal we het zijn gaan vinden dat kinderen “gewoon even” wisselen van huis als hun ouders uit elkaar zijn. Vaak een hele logistieke, praktische afspraak tussen ouders in het ouderschapsplan. Maar voor kinderen een hele emotionele. Waar best wel met wat meer respect en aandacht bij stil mag worden gestaan.

Hoe zou jij het vinden?

Dat bevestigde een gesprek laatst, met een ouder die ik tegenkwam. Zij en de vader van de kinderen hadden hun (t)huis aangehouden. De kinderen zouden daar blijven. Zo min mogelijk veranderingen in het leven. Hun eigen bed en fijne, vertrouwde omgeving. En zij – de ouders – gingen iedere week wisselen. Een mooie gedachte. Dat vond zij zelf ook. In het belang van de kinderen. Maar haar verhaal kreeg als snel een verzuchtend vervolg: “Dat was echt niet te doen. Wat een gedoe. Elke keer op en neer. En de vader van de kinderen maakt er een grote rotzooi van. De koelkast was nooit gevuld. Niet fijn, hoor. Ik heb gewoon echt andere normen en waarden hoe ik wil samenleven.” Tja… dacht ik. En het enige wat ik toen kon uitbrengen: “Ja, poehee, ik snap je gevoel… en hoe denk je dan dat het voor de kinderen is?”

Hoe kijk jij als beroepskracht naar het leven in twee huizen? En hoe check je bij kinderen en hun ouders in vanuit je hart en vraag je uit oprechte nieuwsgierigheid hoe zij het ervaren? En vraag je zelf actief aan kinderen hoe ze het ervaren om elke keer weer te moeten wisselen? Vaak jarenlang. 

Wisselstress

Ik krijg vanuit verschillende jeugdzorgorganisaties het signaal dat ‘wisselstress’ meer aandacht vraagt. En of wij vanuit Villa Pinedo mee kunnen denken hoe beroepskrachten hier een rol in kunnen spelen. Hoe kunnen wij kinderen hierin steunen? En hoe kunnen we aan ouders uitleggen hoe dit voor kinderen is en hen daar inzichten en handvaten in geven?

Ja, dat kunnen wij! Deze maand delen we van alles over ‘het leven in twee huizen’ en ben ik heel trots dat ervaringsdeskundige en momfluencer Lotte Ballijns bij ons aanschuift om hierover haar ervaringen te delen in een webinar. En wist je dat we vanuit onze Villa Pinedo Academie ook themasessies of workshops kunnen organiseren voor jou en jullie organisatie? Dat we beroepskrachten inzichten kunnen geven hoe jullie beter kunnen aansluiten bij wat kinderen écht nodig hebben. Of samen met jullie een speciale ouder- of kindbijeenkomst organiseren, zodat zij zich gezien, gehoord en gesteund voelen en minder wisselstress (gaan) ervaren?

Het thema verdient in ieder geval jullie oprechte aandacht, want daarmee maak je het leven van kinderen met gescheiden ouders écht een beetje makkelijker. #wedoenhetsamen