Warme douche voor mijn oom
Lieve Jeroen,
Toen mijn ouders uit elkaar gingen, bleven mijn moeder, mijn broertje en ik samen in ons toenmalige huis. Maar het werd uiteindelijk te duur en de woning werd te koop gezet. Op het moment dat mijn opa met dementie verder achteruit ging en echt niet meer voor zichzelf kon zorgen, kwam hij terecht in een verpleeghuis. Tot onze verbazing was er tegelijkertijd al heel snel een koper voor ons eigen huis. Het was dan ook een logisch gevolg dat wij (mijn moeder, broertje en ik) gingen verhuizen naar de oude woning van mijn opa, die toen leeg kwam te staan.
En, beste oom, daar begon het verhaal. Het verhaal waarin jij de hoofdrol vertolkte. Moeten verhuizen vlak nadat je een scheiding achter de rug hebt; het bezorgde mijn moeder natuurlijk veel stress en een berg werk. Er moest zoveel gebeuren. Het huis van mijn opa was al erg oud en had veel aanpassingen nodig. Ze zeggen ook wel eens dat scheidingen en verhuizingen op de lijst staan van ‘meest zware en vermoeiende gebeurtenissen’. Als je dan in korte tijd allebei meemaakt, is dat even moeilijk.
Gelukkig nam één persoon binnen de familie al meteen het voortouw. Vanaf moment 1. Ja jij ja, beste oom. Jij was degene die zonder te aarzelen alle hoofdtaken op zich nam. Je regelde een grote (lees: enórme) aanhangwagen waarop alle grote spullen vervoerd konden worden, je gaf iedereen zijn eigen taak en kwam zelf met de meest briljante ideeën voor de inrichting van ons ‘nieuwe’ huis. Je gebruikte je militaire ervaring en skills om ons te helpen. Jij was de dirigent van onze verhuizing.
En jij, beste oom, hebt er voor gezorgd dat het ouderlijk huis van mijn opa en oma veranderde in onze eigen woning. Op een fijne, eervolle manier. Het was natuurlijk ontzettend wennen toen mijn moeder, broertje en ik daar introkken. Ikzelf kreeg zelfs de oude slaapkamer van mijn opa en oma, iets dat in het begin erg moeilijk was. Met al die herinneringen in dat huis. Maar jij hebt er, samen met alle andere toppers, toentertijd voor gezorgd dat het ons eigen huisje werd. Ons plekje. Dat mijn moeder minder zorgen aan haar hoofd had en dat de verhuizing bijna vlekkeloos verliep.
Zelfs met een hersentumor en letterlijk grote zorgen aan je eigen hoofd, besloot je op te staan om ons als familie te helpen. En daarvoor, ome Jeroen, ben ik je eeuwig dankbaar. Daarom een welverdiende, warme douche voor jou.
Liefs,
Yannick (23)
Heb je vragen of opmerkingen over dit bericht? Tweet naar @Yannicklgd
