Lieve pap – een brief van Romy

Lieve pap,

Zondag is het Vaderdag. Een dag waar ik eigenlijk weinig bij stilsta, omdat het leven soms druk is. Toch probeer ik altijd iets kleins te doen. Omdat je zelf niet zo van de cadeaus bent, blijft het vaak bij een belletje of bezoekje als ik in de buurt ben.

Zondag is ook een dag om stil te staan bij onze band, want wat is er al veel veranderd in die 25 jaar tijd dat ik besta. Je bent niet meer samen met mama, je hebt een ander huis, je hebt andere vrienden en je hebt ander werk. Na de scheiding met mama ben je eigenlijk een andere papa geworden. Maar een hele bijzondere papa. Een met wie ik goed kan praten, kan lachen en ook kan huilen.

We hebben ook andere tijden gekend. Want er was ook een periode dat ik boos op jou was. Ik begreep niet waarom mama zoveel pijn had en jij leek de schuldige. Daardoor heb ik jou een paar weken niet willen zien. Ik weet nog goed hoe mama mij bij jou op de stoep afzette en hoe ik als jong meisje aan mijn eigen vader vertelde dat ik hem niet meer wilde zien. Dat voelde best eng. Het duurde een paar weken tot ik weer wilde komen. Ik denk dat ik even afstand nodig had, om daarna weer dichterbij te kunnen komen.

Des te ouder ik werd, des te bewuster ik zag hoe jij groeide. Je werd rustiger, kreeg andere mensen om je heen en koos soms een ‘alternatieve’ weg. Soms schaamde ik mij, maar steeds vaker voelde ik een soort trots als ik zag hoe je sommige dingen juist anders deed. Ik zag een blije papa die veel meer van het leven genoot. Een papa die rust had gevonden. Een papa die zijn gevoel kon volgen. Een papa die de liefde volgde. En een papa die een bijzondere band heeft gekregen met zijn dochter.

Ik wil je bedanken voor de liefde die je bent blijven geven en de ruimte die ik kreeg om de keuzes te maken die ik wilde. Het was soms moeilijk voor jou, maar je hebt gelukkig altijd geaccepteerd wat ik wilde. Dank je wel daarvoor.

Fijne Vaderdag Papa. <3

Liefs Romy