Lieve pap – een brief van Nikki

Lieve pap, 

Nog maar 1 jaar oud was ik, toen mama ineens met Jes en mij alleen kwam te staan. Ik weet daar niets meer van, maar ik denk dat het voor mama best even zwaar was. Twee jonge kinderen en ook wel een heleboel gedoe. En toen ineens kwam jij op haar pad. Als een soort superheld kwam je al snel in ons leven gevlogen. En voor mij was het eigenlijk meteen helemaal goed.

Volgens mij waren wij direct dikke maatjes. Zo voelde het tenminste voor mij. Ik weet nog dat toen ik heel jong was, jij tijdens het gourmetten gesmolten kaas op mijn teen liet vallen. En dat je walnotenijs meenam wat wij maar ‘vies!!’ vonden. Ik weet niet beter dan dat jij er bent. Jij bent er gewoon altijd al geweest. Van jou heb ik zoveel mogen leren. Jij hebt mij leren fietsen en vissen. Leren ‘klussen’, waardoor ik nu best handig ben. Jij leerde mij in bomen klimmen en zwemmen in open water. Door jou weet ik hoe ik mijn banden plak (al heb ik nog steeds liever dat jij het doet). Je leerde mij stiekem scooter rijden in de polder. Je liet mij muziek horen waardoor ik geraakt werd. Van jou leerde ik dat je op avontuur kan gaan. Je fantasie mag hebben. Dat hard werken ook leuk kan zijn. Maar ook leerde jij mij om te luisteren naar een ander. Om zoveel mogelijk in kalmte te reageren en ook je eigen zachtheid te omarmen. Om niet te oordelen als je de situatie niet kent. En je leerde mij voluit te leven en te genieten. 

Het is niet gemakkelijk geweest denk ik, om ineens een stiefvader te zijn. Ik denk dat Jes en ik ook best vervelend waren. En soms nog steeds vervelend zijn. Maar jij doet het zo goed. Jij hebt een warm en veilig thuis voor ons allemaal gecreëerd. Een plek waar we fijn mochten opgroeien en waar fouten maken oké is.

We zijn dan misschien niet via bloed verbonden, maar dat maakt voor mij geen verschil.

Bij het kiezen voor mama koos jij ook voor Jes en mij. Jij hebt er gewoon voor gekozen om ons erbij te krijgen. Hoe bijzonder is dat? Je hebt ons hetzelfde als je eigen kinderen opgevoed. En ons zoveel liefde gegeven, dat we dat nooit tekort gekomen zijn. Bij jou heb ik onvoorwaardelijke liefde en steun gevoeld. En nog steeds. Daar ben ik je zo dankbaar voor.

Lieve pap, mede dankzij jou ben ik geworden wie ik ben. Ik wens dat ik voor altijd bij me mag dragen wat jij mij allemaal hebt geleerd. Dat ik toch een beetje op jou mag lijken, ondanks dat ik niet jouw genen heb. Dat ik ook zulke dappere keuzes zal maken als jij altijd doet. Dat ik altijd lief zal zijn voor een ander en écht blijf luisteren. En dat ik onvoorwaardelijke liefde mag geven, net zoals jij ons hebt gegeven.

Jij bent echt mijn superheld. Dankjewel dat jij er altijd bent. Fijne vaderdag. 

Nikki