(Over)leven met gescheiden ouders: Op kamers gaan!

Mijn ouders zijn gescheiden sinds ik ongeveer één jaar oud was. De eerste jaren van de scheiding ging ik heen en weer van papa naar mama. Van het wisselen tussen mijn ouders heb ik niet veel van gemerkt, omdat ik nog heel jong was. Toen ik ging studeren wilde ik graag uit huis gaan en op kamers wonen. Maar dat ging niet zomaar…

Bij mama wonen

Toen gingen mijn vader en moeder opnieuw trouwen. Ineens had ik een bonuspapa en een bonusmama. Een paar jaar later kreeg ik ook nog een zusje bij mijn vader en een broertje bij mijn moeder. Toen mijn zusje geboren werd was het lastig om mij heen en weer te brengen. Dus ging ik bij mama wonen. Een keer in de twee weken ging ik een weekend naar papa. Ik heb dus vanaf mijn negende altijd bij mama gewoond. Ik heb hier nooit problemen mee gehad. Tot ik op een gegeven moment uit huis wilde…

Irritaties

Drie jaar geleden begon ik met studeren. Ik wilde toen nog niet gelijk uit huis. Mijn vader en stiefmoeder wilden wel dat ik op kamers ging. Mijn moeder wilde juist dat ik thuis bleef wonen, omdat het veel geld kost om op jezelf te gaan wonen. 

Daarnaast was het bij mijn moeder thuis niet altijd even makkelijk met mijn bonusvader en mijn broertje. Mijn bonusvader wordt heel snel boos. En mijn broertje vroeg veel aandacht. Die boosheid van mijn bonusvader leidde altijd tot ruzies tussen mijn moeder en bonusvader. Daarom vond ik het ook heel vervelend voor mijn broertje. Het was geen fijne omgeving voor ons allebei. Hier had ik het heel moeilijk mee, maar mijn moeder ook. Ze wilde niet dat ik uit huis ging, want het lukte haar niet haar irritaties naar hen te uiten. Dus deed ze dat naar mij. Ik bleef daarom nog twee jaar thuis wonen. Voor mijn moeder en broertje. Ook al wilde mijn vader dat ik dus wel op kamers ging.

Ik voelde me altijd een beetje er tussenin. Naar wie moest ik luisteren? Wie heeft er gelijk? 

Thuis voelen

Uiteindelijk ben ik er achter gekomen dat ik niet de persoon ben die voor mijn moeder en mijn broertje moet zorgen. Dat is niet mijn taak. Dat deed me ook beseffen dat ik de stap moest maken om uit huis te gaan. Sinds ik was begonnen aan mijn studie ben ik veel meer met mensen gaan praten. Ik ging ook naar de schoolpsycholoog. Ik kwam er achter dat ik mij eigenlijk nooit thuis heb gevoeld. Ik besefte dat een huis voor mij pas een thuis is, als mijn beide ouders er zijn. En dat heb ik nooit gehad. Ik voelde me altijd als gast in mijn eigen huis. Al helemaal bij mijn vader: ik heb daar niet eens een huissleutel of eigen kamer gehad. Voor mijn zusje en broertje was dit anders. Zij hadden beide ouders thuis. Dit maakte het ook moeilijker voor mij. Toen ik die gesprekken voerde met mijn psycholoog ben ik achter veel meer dingen gekomen en kwamen wij samen tot de conclusie dat ik op zoek moest naar een kamer. Ik vond het toen heel fijn dat ik een keer iemand had die de situatie van een andere hoek kon bekijken.

Op zoek naar een kamer

Ik ben actief op zoek gegaan naar een kamer. Ik vroeg vrienden, maar ook via Facebook ging ik kijken waar er kamers beschikbaar waren om te hospiteren (solliciteren om huisgenoot te worden). Ik heb heel veel  ‘hospies’ gehad, maar ik ben helaas nooit gekozen. Uiteindelijk heb ik een container studio gevonden waar ik in kon wonen.

Het moment dat ik de studio vond, waren er inmiddels ook alweer twee jaren voorbij. Ik was gestopt met mijn studie en startte al bijna met mijn nieuwe studie. Ik had heel veel gepraat met mama en papa en uiteindelijk vonden ze het allebei een goed idee. Mama vond het moeilijk om aan het idee te wennen en nog steeds vindt ze het lastig. Het is nu een jaar later en ik woon nu bijna een jaar op mezelf. Ik heb veel hulp gekregen van mijn ouders, familie en vrienden. 

Je hoeft het niet alleen te doen

Ik heb mij nooit thuis gevoeld, maar sinds ik alleen woon voel ik me meer thuis dan ooit. Ik ben ook het liefst thuis op mijn eigen plekje. Ik ben blij met waar ik ben en kan op deze manier veel vervelende dingen achter me laten.

Het heeft mij heel erg geholpen om te weten dat ik het niet alleen hoef te doen. Ik ben daardoor ook Online Buddy geworden bij Villa Pinedo voor andere kinderen met gescheiden ouders. 

Door: Lisanne